Ορίζοντες Τέχνης

Γενικά δεν στεναχωριέμαι για πολύ και για πολλά πράγματα στην ζωή. Ωστόσο υπάρχουν στιγμές που προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι το πως πρέπει να αντιδρώ σε μερικές καταστάσεις.  Είναι όμορφο να σε νοιάζεται κάποιος. Το να μην σε νοιάζεται; Είναι άσχημο; Δεν... διαβάστε περισσότερα»

"Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους" (1962) είναι ίσως το σπουδαιότερο μυθιστόρημα του πολυβραβευμένου Μεξικανού συγγραφέα Κάρλος Φουέντες και ένα από τα σημαντικότερα έργα της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας. Ένα βιβλίο σε ταξιδεύει και στον χρόνο και στον χώρο, είναι σαν ένα μαγικό... διαβάστε περισσότερα»

  Μπορεί στους άλλους να φτιασιδώνεις και να σμιλεύεις πράξεις, λόγια και συμπεριφορές και στον εαυτό σου να παρουσιάζεις ιστορίες και εναλλακτικές για να τον βοηθήσεις να τα βγάλει πέρα. Δεν είναι κακό, απολύτως ανθρώπινο είναι. Θα φτάσει όμως εκείνη... διαβάστε περισσότερα»

Σε είδα χτες στον ύπνο μου. Φορούσες το καλό σου το χαμόγελο. Στα μάτια σου κρέμονταν δυο μετέωρες σιωπές. Κίνηση καμία στις εκφράσεις σου. Οι αναπνοές σου ήρεμες. Επικίνδυνη ησυχία. Τα χέρια σου σταυρωμένα μπροστά σου, το ανάστημά σου επιβλητικό... διαβάστε περισσότερα»

  Όλα έτοιμα για το πανηγύρι του χωριού. Οι πάγκοι στημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο με τάξη, οι μικροπωλητές χαμογελαστοί πίσω από αυτούς, η πραμάτεια τους έτοιμη να πουληθεί. Όλων των λογιών τα μικροπράγματα τοποθετημένα όμορφα και διαθέσιμα σε... διαβάστε περισσότερα»

  Ξυπνάς πάντα την ίδια ώρα, ετοιμάζεσαι μηχανικά σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι, αναλαμβάνεις τα καθήκοντά σου σαν μια – τέλεια – προγραμματισμένη μηχανή, πληρώνεις λογαριασμούς, επισκέπτεσαι υπηρεσίες και περιμένοντας στην ουρά το μυαλό σου ταξιδεύει. Πάει σε μέρη μακρινά, κάνει εκδρομές,... διαβάστε περισσότερα»

  Άτιμο πράγμα να τα κυβερνάει όλα το χρήμα. Τώρα να μου πεις δεν φταίνε πάντα μόνο αυτοί που το έχουν. Φταίνε και οι άλλοι που ενώ ξέρουν ότι οι φραγκάτοι τους ρίχνουν δόλωμα εκείνοι τσιμπάνε σαν χάνοι. Φταίει και... διαβάστε περισσότερα»

Μανία που έχουνε οι άνθρωποι να κρύβουνε τ’αγρίμια που’χουν μέσα τους. Να τα καταχωνιάζουνε στο πίσω – πίσω μέρος του μυαλού τους κι’ άλλες φορές να τα στριμώχνουνε λίγο παραδίπλα απ’την καρδιά τους. Κάποιες άλλες φορές πάλι να τα κουκουλώνουνε... διαβάστε περισσότερα»

«Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;» Νίκος Καζαντζάκης Πως είναι να σκοτεινιάζει ο ουρανός και να ψάχνεις για μια αχτίδα ήλιου; Και να’ ναι άραγε αλήθεια πως κάνει το σουλάτσο του... διαβάστε περισσότερα»

Και αν τολμήσαμε να ονειρευτούμε μια νύχτα ξύπνιοι, χαμένη παρτίδα. Και αν ανταλλάξαμε εκείνο το φιλί ένα ανοιξιάτικο βράδυ, χαμένη παρτίδα. Και αν προσπαθήσαμε να φτάσουμε στις μύτες των ποδιών όσα κρυφά ποθήσαμε, χαμένη παρτίδα. Και αν συναναστράφηκαν τα χείλη... διαβάστε περισσότερα»