Ορίζοντες Τέχνης

Ένα νέο βιβλίο και μια ανάρτηση στο Facebook μάς συστήνουν τη Ναουάλ Aλ Σααντάουι, που έφτασε να φυλακιστεί για τον αγώνα της για τα γυναικεία δικαιώματα. «Πολύ πριν το κίνημα #MeToo, υπήρξε η Φιρντάους» σχολιάζει η ιστοσελίδα για θέματα λογοτεχνίας... διαβάστε περισσότερα»

  Ξεκινώ να σου γράφω στη νυχτερινή σιγαλιά. Ποτέ δεν ήμουν πρωινός τύπος. Ούτε και εσύ. Ένα από τα πολλά που αγαπώ πάνω σου. Εξάλλου νύχτα σε γνώρισα. Η στιγμή που γύρισα και σε κοίταξα. Η στιγμή που ο χώρος,... διαβάστε περισσότερα»

  Κράταγε το σφουγγάρι στα χέρια της μέσα στις σαπουνάδες στην καθιερωμένη τελετουργία του πλυσίματος των πιάτων. Πριν λίγο είχε βάλει τα παιδιά για ύπνο και γέμισε ησυχία το σπίτι. Τα πουλάκια της, πόσο όμορφα και ρυθμικά ακουγόταν η ανάσα... διαβάστε περισσότερα»

  – Δανάη ! Γύρισα ! Που είσαι; ( Γαμώ το, μια φορά να επιστρέψω και να μην χρειάζεται να φωνάζω) – Που θες να είμαι; Εκεί που είμαι πάντα. (Στο βασίλειο της κουζίνας. Που αλλού;) – Τι καλό έφτιαξες;... διαβάστε περισσότερα»

  «Τον ξεπέρασα. Δεν μ’ αφορά πια». Μα στη μπάρα αναζήτησης των μέσων κοινωνικών δικτύωσης φιγουράρει πρώτο τ’ ονοματεπώνυμο του. Όμορφα ψέματα. «Να κανονίσουμε για κανένα καφεδάκι, μη χανόμαστε». Μα το κουμπί της μηχανής του καφέ ανοιγοκλείνει για ένα μονάχα... διαβάστε περισσότερα»

  Δεν την φοβάμαι τη φωτιά , είπες , και τύλιξες τα αγαπημένα χέρια σου , γύρω από το λαιμό μου! Και ήταν εκείνο το πρώτο το φιλί , που μου έκοψε τη δική μου ανάσα και άρχισα να ζω... διαβάστε περισσότερα»

  Από τη στιγμή που γεννιόμαστε και καθ΄όλη την μετέπειτα πορεία μας σε αυτό το πέρασμα που λέγεται ζωή συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους. Προερχόμαστε από αυτούς, μεγαλώνουμε με αυτούς, μαθαίνουμε και ζούμε μαζί τους. Ο άνθρωπος φύσει κοινωνικός , κατά περιόδους... διαβάστε περισσότερα»

  Ερωτευτείτε όπως παλιά, με οπτική επαφή και εκτός οθονών. Ε ναι, λοιπόν, το παραδέχομαι ! Εγώ που σήμερα χλεύαζω την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, είμαι το ίδιο άτομο που στα 16 μου έκανα δώρο αρκουδάκια μέσα σε κούπες τίγκα... διαβάστε περισσότερα»

  Γιατί εκείνοι οι άνθρωποι ενσαρκώνουν κάθε έννοια αυταπάρνησης και ανιδιοτέλειας. Ψυχές που βλέποντας στα μάτια τους ταξιδεύεις στη καρδιά τους. Πρόσωπα αστραφτερά, που με το αυθόρμητο χαμόγελο και το μελαγχολικό τους βλέμμα απαντούν σε κάθε αδικία και κάθε κακοτοπιά.... διαβάστε περισσότερα»

  Έμεινε απάτητο το χιόνι στο δρομάκι του σπιτιού μου. Μου είπες θα ερχόσουν. Κι εγώ στηνόμουν στην άκρη του παραθύρου τσαλακώνοντας από αμηχανία την λευκή μου κουρτίνα. Πέρναγαν φιγούρες πανομοιότυπες με τη δική σου, μα πριν προλάβω να νιώσω... διαβάστε περισσότερα»