Ορίζοντες Τέχνης

<< Ειναι μερες τωρα που ενα πυκνο πεπλο μου κρυβει τα ματια μου απο τον ζωντανο κοσμο... Ανακαλυπτω την δυστυχια μου βασανιστικα αργα...Εμπρος ας τελειωνουμε.. ενας απο τους δυο ... πρεπει να υποφερει... ας ειμαι εγω... Δεν θελω να κρυφτω...... διαβάστε περισσότερα»

Κανένας άλλος δεν μπορεί να σε ελευθερώσει. Η όλη ιδέα είναι λανθασμένη. Εσύ έχεις δημιουργήσει τα δεσμά. Πως μπορεί να σε ελευθερώσει κάποιος άλλος; Εσύ είσαι ο μόνος που μπορείς να σπάσεις τα δεσμά σου και να ελευθερωθείς.Εσύ όμως αγαπάς... διαβάστε περισσότερα»

- Λύγισα.Καὶ εἶπες:- Μὴ θλίβεσαι.Ἀπογοητεύσου ἥσυχα.Ἤρεμα δέξου νὰ κοιτᾷςσταματημένο τὸ ρολόι.Λογικὰ ἀπελπίσουπῶς δὲν εἶναι ξεκούρδιστο,ὅτι ἔτσι δουλεύει ὁ δικός σου χρόνος.Κι ἂν αἴφνης τύχεινὰ σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,μὴ ριψοκινδυνέψεις νὰ χαρεῖς.Ἡ κίνηση αὐτὴ δὲν θά ῾ναι χρόνος.Θά ῾ναι κάποιων ἐλπίδων ψευδορκίες.Κατέβα... διαβάστε περισσότερα»

Μαζεύω τόσων χρόνων τα όνειραφυλάω της μέρας τα λόγια κρύβω της νύχταςτις σιωπές μαθαίνω κι εγώ σιγά σιγά πως είναινα κοιτάς κατάματα τους δρόμους που χάραξεςχωρίς να σε πληγώνουν πιά.Μαζεύω ευλαβικάστιγμές,ένας πόνος με διαπερνά καθώς τοσκοτάδι με απορροφά,καθώς το φώς... διαβάστε περισσότερα»

http://youtu.be/nQtOoYoYc3o  

Δεν φοβάμαι την απουσία σου πια...η παρουσία σου είναι που με τρομάζει, που μου θυμίζει πόσο ανάγκη την έχω...Δεν φοβάμαι τις νύχτες που δεν είσαι εδώ...αυτό έγινε κιόλας συνήθεια...οι νύχτες που περάσαμε μαζί με στοιχειώνουν...απ' τις σιωπές μου τρέχω να... διαβάστε περισσότερα»

Θέλω να ξέρεις πως…… Εσύ το σήμαντρο της εκκλησιάς και εγώ ο χτύπος σου.Εγώ ο μετανάστης που πονά και εσύ το γράμμα μου. Εσύ η ελπίδα μέσα στην ματιά και εγώ το φως σου.Εγώ το χάραμα της ζωής σου και... διαβάστε περισσότερα»

"Μην ανησυχείς αγαπημένη μου, σκέφτομαι τη ζωή που πέρασε σαν αστραπή από μπροστά μου, τα χρόνια που σαν εφιάλτες με στοίχειωσαν και να τα αναπαύω σε μια ζυγαριά" "Ζυγαριά; Δηλαδή; Θέλεις να μου πεις;" "Ξέρεις……αναρωτιέμαι για σένα γι αυτό με... διαβάστε περισσότερα»

Κάθε που βρέχει......   Kάθε που βρέχει , ένα θολό μου όνειρο ξεπλένεται και γίνετε αλήθεια μου κι ύστερα , το ουράνιο τόξο ... Κι η ελπίδα μου ξαπλωμένη στις διαθλάσεις των χρωμάτων του , να χαμογελά τόσο ξέγνοιαστα ...... διαβάστε περισσότερα»

Nα καούν τα παλιά κι ούτε τέφρα να μείνει μήπως πάλι ξανά ξεφυτρώσ’ η οδύνη.   Να χαθεί μακριά του ολέθρου η αιτία η μολυβή συννεφιά η ληστοκρατία.   Κάτι νέο να ρθει που ελπίδα θα φέρει που ένα όχι... διαβάστε περισσότερα»