18/02,2019 - ΠΟΙΗΣΗ   

ΤΟΛΜΩ

 

Ο νους μου δεν αναζητά να μάθει κι άλλα!
Στεγνώνω μάτια και καρδιά,την λύπη καταργώ!
Αδίκως έδωσα ψυχή,σε θέματα μεγάλα,
φτωχή και στέρφα απόμεινα,να με παρηγορώ!!

Πως να κρατήσω ζωντανό,το όνειρο που σβήνει;
Το κουρασμένο σώμα μου που να το αναπαύσω;
Πισω μου άβυσσος καιρός για μια ζωή που φθίνει,
πλουτος μου μόνο η μοναξιά,που προσπαθώ να θάψω.

Ω!ουρανέ ξεθύμανε,φύσα αγέρα,φύσα!
Κι εσύ δειλό και άτολμο,κορμί μου μη ριγάς!!
Το μαγικό μου φόρεμα κομμάτιασε με λύσσα!
Καταραμένη μοναξιά,πάψε να κυνηγάς,

επι ματαίω τ’ όνειρο,της ημιμάθειάς μου!
Τολμώ!Χοντρό κι ολάκερο,το τέρας πολεμώ!
Ειναι κουτό να φοβηθώ,κάτι που την σκιά μου,
κοιτάζει κι από μόνο του βουτάει στο γκρεμό..


ΖΕΡΒΟΥ ΤΡΙΑΔΑ

Σχόλια

σχόλια