Η Έλλη Μαζωνάκη με Ιόνιο ‘αρωμα’ στο νέο της βιβλίο.

Η Έλλη Μαζωνάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατάγεται από τη Σητεία Κρήτης. Από μικρή τη γοήτευε ο κόσμος της λογοτεχνίας, που μπλέκει αριστοτεχνικά τη σύνθεση με την αντίθεση, στοιχεία και της ζωής της: σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες και Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, συνέχισε με ειδίκευση στην Αρχαιολογία και τώρα είναι φοιτήτρια του τμήματος Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

 

Είναι παντρεμένη, έχει έναν γιο και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Κεφαλονιά, χωρίς ποτέ να απαρνηθεί την ανάγκη της να πλάθει ενδιαφέρουσες ιστορίες, που ξυπνούν αναμνήσεις, γεννούν σκέψεις και πυροδοτούν συναισθήματα

.Το συγγραφικό της έργο μέχρι τώρα, μετρά δυο μυθιστορήματα.

Το πρώτο με τίτλο, “Κι όμως, αν με ρωτούσες”, αναφέρεται σε “Τρία κορίτσια, που μεγαλώνουν και ονειρεύονται το μέλλον τους σ’ ένα μικρό χωριό της ηπειρωτικής Ελλάδας-κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες.

Τρεις κοπέλες, που αγωνίζονται να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα στην όμορφη Θεσσαλονίκη…Τρεις γυναίκες της εποχής μας, ανάμεσα σε ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι τις αγαπούν, χωρίς ποτέ να τις ρωτήσουν ποιες είναι οι σκέψεις, οι επιθυμίες, οι φόβοι τους. Τις χωρίζουν διαφορετικές φιλοδοξίες αλλά μοιράζονται τον ίδιο πόθο να αφουγκραστούν τη ζωή και να την κατακτήσουν…
Όταν έρχεται η στιγμή να αναλογιστούν αν τα κατάφεραν, ένας δισταγμός ανεβαίνει στα χείλη τους: “Κι όμως, αν με ρωτούσες”. Και τότε, το φουσκωμένο ποτάμι του πάθους πλημμυρίζει ξανά τις καρδιές τους και η τράπουλα των επιλογών ανοίγει πάλι μπροστά τους.

Το δεύτερο μυθιστόρημα, “Το καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος” ειναι βασισμένο σε αληθινά-ιστορικά γεγονότα και αναφέρεται στους σεισμούς της Κεφαλονιάς.
΄Επειδή, ζω εδώ, έχω γνωρίσει το νησί, πολλά πράγματα μου έχουν συμβεί όμορφα, αποφάσισα να τοποθετήσω την ιστορία εδώ. Και επειδή οι σεισμοί του 1953, θεωρώ ότι άλλαξαν ριζικά τη ζωή και τη καθημερινότητα των ανθρώπων, αλλά και τη μετέπειτα ζωή τους, ήταν ορόσημο δηλαδή για το νησί, αποφάσισα ότι θα ήθελα και να το ψάξω καλλίτερα ( να το μελετήσω σαν θέμα ) και να τοποθετήσω τους ήρωές μου, πάνω σε αυτό το ιστορικό υπόβαθρο.Θεωρώ πως οι πέτρες από τα χωριά αυτά και όχι χαλάσματα…”μιλάνε”! Μπαίνοντας σ’ αυτούς τους χώρους, μεταφέρεσαι, σε άλλο χρόνο, σ’ ένα άλλο επίπεδο…’ είπε η ίδια σε συνέντευξη της σε τοπική εφημερίδα.


Παρουσίαση

Καλοκαίρι 1953: Στο ήρεμο νησί της Κεφαλονιάς δυο γυναίκες κανακεύουν τα νεογέννητα μωρά τους. Η μια έχει τα πάντα· έναν σύντροφο ζωής που την λατρεύει, χρήματα, φίλους. Η άλλη πασχίζει να κρατηθεί από έναν σύζυγο αδιάφορο και έναν μικρό λαχανόκηπο… Οι μεγάλοι σεισμοί που θα ακολουθήσουν θα σημαδέψουν για πάντα τις ζωές τους και θα τις ενώσουν αιώνια με δεσμά χωρισμού, θλίψης αλλά και ελπίδας.
Καλοκαίρι 2013: Η Δάφνη, σεισμολόγος στην απαρχή της καριέρας της, φτάνει στην Κεφαλονιά κρυφά από τους δικούς της για να συμμετάσχει στο συνέδριο σεισμολογίας. Τα πρόσωπα που θα γνωρίσει εκεί θα της αποκαλύψουν το τεράστιο μυστικό της οικογένειάς της και θα αλλάξουν για πάντα τον μικρόκοσμο της ζωής της.


Από την πληγωμένη Κεφαλονιά του 1953 ως την Κεφαλονιά του σήμερα και από την Στουτγάρδη της Γερμανίας μέχρι την Αθήνα και το Ηράκλειο Κρήτης, τα μυστικά θα διαδέχονται το ένα το άλλο και οι εξελίξεις θα έρχονται απρόσμενες, ξεπερνώντας η μία την άλλη σε ένταση και ορμή.
Ένα καλοκαίρι του τότε και του σήμερα, με χρώματα και αρώματα και ήχους, που κόβεται απότομα από τα καταιγιστικά γεγονότα. Ένα καλοκαίρι γεμάτο αποκαλύψεις, που μπροστά τους κάθε χρώμα γίνεται μόνο άσπρο και μαύρο, κάθε μυρωδιά αναδύει σκόνη και ταραχή, κάθε ήχος σωπαίνει.
Το καλοκαίρι που ο χρόνος σταματά να κυλά όπως πριν… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)


Το μυθιστόρημα της Έλλης Μαζωνάκη “καλοκαίρι που σταμάτησε ο χρόνος” ,κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Ownbook.

Σχόλια

σχόλια