Ορίζοντες Τέχνης

Θάχετε  ακούσει  συχνά   να  λέμε , ότι  το νόμισμα  έχει  δύο  όψεις..

Μόνο  που  εμείς ,΄ηλιθιωδώς    το  βλέπουμε  μονόπλευρα..

Πόση  ενέργεια  μυαλού   ή  τσαλάκωμα    ψυχής  και    διάθεσης     έχουμε  υποστεί -άσκοπα άραγε ,υπαιτιότητα  της  κακής  μας  αυτής  συνήθειας …;

Τι  θέλω  να  πώ…

Ξεκινάτε , αίφνης -και  μετά  από  τυχόν  διένεξη , με  τη  καλύτερη   – φιλτραρισμένη  και  από  συναίσθημα,  μα  και  από  λογική  —  καλή  διάθεση  να  πείτε  ένα  χαιρετισμό  καρδιάς ,   να  κάνετε  μιά  λεπτή  χειρονομία  , ένα  απλό  καθημερινό  φιλικό  διάλογο..

Μιά   κίνηση  καλής  διάθεσης  , ίσως  ..  μιά  απλή  ‘καλημέρα  βρέ  αδελφέ….

Καί  ..  βρίσκεσαι  – μετά   από  ένα  ΄ ξυνό  αποτέλεσμα  της  ενέργειας   σου , σάν ανταπόδοση  — αφ΄ενός  να ‘απολογείσαι  κατά  κάποιο  τρόπο ..να  ψάχνεις  εαυτώ   για  αυτοέλεγχο  ..η  στην  εσχάτη  να  εισπράττεις  – ένεκα  οικειότητος-  τις  χαριτομενιές   τού  τύπου  –   ‘έλα  βρε  τρελλοκομείο  ,τι  θες  πάλι   ..η…άσε  μας  τώρα  και  έχουμε  δουλειά  ..  ΄  η..και  άλλα  παρόμοια  της  κατηγορίας  του  υπεκφεύγειν…..

Σαφώς   το  αρχικό  συναίσθημα ..μία  ελαφρά  ψυχρολουσία  – του  στύλ , απλώνω  το  χέρι  αυθορμήτως ,  μα  μένει  αιωρούμενο   σα  τον  ακροβάτη  στο  τσίρκο… φεύ,  που  χωρίς  ανταπόκριση  πέφτει  στο  κενό .. Τώρα  το  ελαφρύ  η  το  βαρύ  της  μέτρησης,  αντιστρόφως  ανάλογο  του  ενδιαφέροντος  η  της  σπουδαιότητας  του  ..παραλήπτου!

Το  αμέσως  επόμενο  συναίσθημα  διαδοχής , ένας  εύλογος    θυμός .. ο  οποίος  πολλάκις  συνοδεύεται   από  τη  πλουσία  γκάμα  των  καλολογικών   στοιχείων   της  χαρακτηριστικής   μας  ελληνικής  – και  όχι  μόνο – προς  εκτόνωση – αθυροστομίας… μέχρι  κάποιο  δύστυχο – θύμα  αντικείμενο..πού  μοιραία   παίζει  το ,της  Ιφιγένειας  ρόλο..!..Καί  μεταξύ  μας ……Πού  καιροί  και  πολυτέλειες   προς  αντικατάσταση…….

  Αφού   κοπάσει  όλο  το  σύνολο  των  παραπόνων  και  της  λογικής  – της  δικής  μας πάντοτε ! — έχει  ήδη  στρωθεί  επιμελώς  ο  αδηφάγος  τάπητας  του  Εγωισμού  πάνω  στον  οποίο  επιμελώς  θα  αναπαυθεί  , και  μέχρι  νεωτέρας ,  η  άμόλυντος  Συνέιδηση  μας…..βεβαίως – βεβαίως……..

Αυτά  , συνήθως  συμβαίνουν  από  τη  μία  πλευρά ..

Είστε  διατεθειμένοι να  με  συνοδεύσετε   στην  άλλη  πλευρά  του  νομίσματος ..;;

Σας  πληροφορώ  ότι  το  ΄τέρμα  μας  κάπου  είναι  το  ίδιο  ..  Απλά , απ αυτήν  την  όψη- διαδρομή   έχουμε  λίγο  ανηφοριές  ..  μονοπάτια  που  δεν  έχουμε  συνηθίσει ..διαφορετικότητα  στη  σκέψη  μας ..

Α..!  ξέχασα  να  σας  πώ …Χρειαζόμαστε  απαραίτητα ,τα  αξεσουάρ  μας  για  την ‘ άνάβαση..

Ενα  ζευγάρι  παπούτσια  ..καμωμένα  από  γνήσιο  δέρμα  Ενδιαφέροντος  ..

Και  μια  μαγκούρα  καμωμένη  από  τα  λεπτά  του  δυσεύρετου , πιά  –Χρόνου  μας ,   για  να  στηρίζουμε  αυτή  μας  τη  προσπάθεια ….!!!

Οσο  ανηφορίζουμε  ,διαπιστώνουμε  ότι  αυτό  το  υπερφίαλο  Εγώ  μας  ξεμακραίνει   σιγά –  σιγά..

Τί  όμορφες  ανάσες  ..τί   όμορφο  Φώς  …πώς  δεν  το  έιχαμε  προσέξει  πρίν..;;!!

Τα  τοπία  που  μας  φαίνονταν  γκρί ……Οχι !…έχουν  χρώματα ..

Ολα  ξεκαθαρίζουν  λες ..

Οι  συμπεριφορές ..οι  σχέσεις ……..

Τα πρόσωπα  ..τα  αγαπημένα  μας   πρόσωπα…

Οικογένεια  ..Φίλοι .. Γνωστοί ..Ανθρωποι  μας ..Δικές  μας  επιλογές ..πρώην –  νύν  ….όμως  , δικές  μας …!

Ανθρωποι   σαν  εμάς  ..με  ανάγκες ..με  προβλήματα  ..με  πόνο ..με  άγνοια , ίσως..

Για να  μη  θεωρηθώ  ..γραφική  – αιθεροβάμων -αδελφή  του  ελέους … …η  εν  τελευταία  κατακλείδι  , μη  δικαιώσω  επάξια τη  τυχόν και σε  μένα ,  προαναφερόμενη  χαριτομενιά..

Οφείλω   να  κάνω  μνεία  στους  ‘ανάποδους ..ξινούς ..μονόχνωτους ..γρουσούζηδες ..τους  κακορίζικους  τούτης  της  υπόστασης  .. σε  κείνους ,που  τίποτε  δεν  τους  πήγε  πρίμα  η    είχανε  φειδωλή    ‘ειμαρμένη  …η  και – αφ΄ εαυτώ  περιορισμένη  δυνατότητα ,- ας  δεχτούμε ..

Είναι  και  μια μεγάλη   κατηγορία  γύρω  μας .. Αυτή  δε  χρειάζεται  να  πάς  πολύ  ψηλά  για να  τη  διακρίνεις …Φαντάζει  και  χαμέτυπα   από  κενοδοξία.. Μπερδεύει   τη μεγίστη   αξία    της  Αξιοπρέπειας  με  τον εγωκεντρικό  Εγωισμό .. Γενικώς  έχει  μπερδεμένα  πάντοτε  τα  ‘εσωτερικά   των  μηρών’   με  αποτέλεσμα  να  μην  ευσταθεί   και  να  αυτο-γκρεμίζεται   εν  παρόδω…..

Ισως  για  να  μη  πω  σίγουρα  , αυτή  η  κατηγορία  χρήζει  διπλής  διαδρομής   και μέριμνας    και  καλού  -κακού  ας  εχούμε  και  ένα  δεύτερο  ζευγάρι  παπούτσια    ..ενδιαφέροντος  …από  κείνα , ξέρετε……….

Μα , νά . .Διακρίνουμε  και  άλλες  μορφές ..είναι  αυτοί  οι  χαρακτήρες  πού  άλλα  ενδόμυχα   χρήζουν  και  διακαώς  επιθυμούν  και  πρακτικά  παρουσιάζουν  τα  αντίθετα..!…  Είναι  κείνοι  οι  ‘σπαστικοί  ,στεγνοί , μονότονοι ,άκαμπτοι  ..αυτοελεγχόμενοι ..αυτοεξόριστοι ..γρουσούζηδες………………………………….

Αυτοί   οι  χαρακτήρες  που  λές ..τώρα  του – της  ανοίγω  το  κεφάλι   να  το  κάνω  ποτίστρα   για  τις  όρνιθες …για  να  δεί  επιτέλους   πόσα  καράτια  εικοστεσάρια   κουβαλώ   μές  το  ‘τρελλό   σαλεμένο   κουάρτο ‘  μου…;;;!!!

Ωχ..παρασύρθηκα..ξεστράτησα…………..Τί  εύκολα  μπερδεύεις   τις   δύο  όψεις  !  ..Επανέρχομαι  πάραυτα…!

Complicated    εποχές ,  φίλοι  μου .. Complicated    συναισθήματα …συμφέροντα ..ανάγκες ..χρείες  ..αγωνίες .. άγνοιες..δισταγμοί  ..ανασφάλειες ..φόβοι  απόρριψης.. ανταγωνισμοί  ..ανούσια , χαμερπή  ,ανόητα  συναισθήματα  που  όλοι  μας – οι  άνθρωποι-  οικειοποιηθήκαμε ..τη  συνεργία  του  καταλύτη  Χρόνου  και  της  ισοπεδωτικής  Καθημερινότητας…….

Πού..  καιρός  για  ταπεινές  καλημέρες  ..αυθεντικό  ενδιαφέρον  για  τόν  Ανθρωπο ..για  χαμόγελο ..για  μια  γλυκειά   ζεστή  κουβέντα ………έστω  και  για  κείνον  που  θ΄΄αφήσει  τη  χειραψία  μας  μετέωρη..εκείνον  που  θα παρεξηγήσει   τη  πρόθεση  μας..εκείνον   πού  θα  απαντήσει  προσβλητικά  ενδεχομένως ..που  θα  συνάγει  ελλιπή  συμπεράσματα  ..είτε  από  άγνοια   η  σκοπιμότητα………….

Φορές  σκέπτομαι  –  και  πιστεύω  από τη  σκοτεινή  πλευρά  του  φεγγαριού  ,που  λένε  …μήπως  όλοι  αυτοί  που  μας  ερεθίζουν  να  κοιτάμε  το  νόμισμα  μονόπλευρα …..χρηζουν   μεγαλύτερης  ανάγκης  από  την  εύθικτη  ευαισθησία  μας  !!! …Είναι  οι  ψυχές  που  αυτοεξορίζονται   και  χρησιμοποιούν   την  ‘επίθεση   ως  τη  καλύτερη  άμυνα………………..

Καί  περνούν   οι  Χειμώνες  της  Ζωής  και  η  Ψυχή  τραχεύει  και  πάει……..

Καί  έρχεται  η  ελπιδοφόρα  Ανοιξη  ..η  παράτολμη ..η  ριψοκίνδυνη ..η  ΄τρελέγκω  – αν  θέλετε  – που  αψηφά  το  μένος  των  Καιρών ,  να  υπενθυμίσει   Αξίες  και  Αναγέννηση  …. Τολμά..!!!

Βιάζεται   να  στεγνώσει  τις  νότιες  του  Χειμώνα  απ΄ τη  Ψυχή  της ..να  προλάβει  το  Χρόνο  ..μη  λιμνάσουν……..

Γι αυτό ..την επόμενη που θα μείνετε με το χέρι της ψυχής σας , μετέωρο..

Ειλικρινά , παρατηρήστε το νόμισμα και από τις δύο όψεις !

Σχόλια

σχόλια