ΑΛΛΟ 
Anna Xatzimixali 10 Νομπελίστες λογοτέχνες και οί σημαντικές φράσεις τους
1) Πάμπλο Νερούδα : Χιλιανός συγγραφέας και ποιητής.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1971.
” Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.”
“Ο Θεός είναι ένας μάρτυρας που δεν μπορεί να ορκιστεί.”
3) Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες : Κολομβιανός συγγραφέας, που το 1982 του δόθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
“Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, κι αυτός που τα αξίζει δεν θα σε κάνει να κλάψεις”.
4) Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ : Βρετανός διηγηματογράφος, ποιητής και μυθιστοριογράφος. Πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1907.
” Είμαι από τη φύση μου έμπορος λέξεων. Και οι λέξεις, βέβαιa είναι το πιο ισχυρό ναρκωτικό που χρησιμοποιείται από την ανθρωπότητα”.
5) Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς : Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους Ιρλανδούς αγγλόφωνους ποιητές του 20ού αιώνα. Ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, το θέατρο, το δοκίμιο και τη μελέτη.
Του απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας το 1923.
“Η αθωότητα και η ομορφιά δεν έχουν κανένα εχθρό εκτός από το χρόνο”.
6) Λουίτζι Πιραντέλλο : Ιταλός δραματουργός, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος. Τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1934.
” Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε “.
7) Αλμπέρ Καμύ : Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης και συγγραφέας.
Το 1957 έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
“Για να είμαστε ευτυχισμένοι, δεν πρέπει να σε απασχολούν πολύ οι άλλοι”.
“Να αυτοκτονήσω ή να κάνω έναν καφέ;”
8) Τζον Στάινμπεκ : Αμερικανός συγγραφέας. Το 1962 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
“Αρέσεις στους ανθρώπους όταν είσαι κάτι, κατά προτίμησιν αυτό που είναι οι ίδιοι”.
9) Γιώργος Σεφέρης : Έλληνας διπλωμάτης και ποιητής και ο πρώτος Έλληνας που τιμήθηκε με Βραβείο Νόμπελ το 1963.
“Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί”.
10) Ζαν-Πωλ Σαρτρ : Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης, κριτικός και πολιτικός ακτιβιστής. Ο κυριότερος εκπρόσωπος του φιλοσοφικού υπαρξισμού και φαινομενολογίας και υποστηρικτής της πολιτικής θεωρίας του Μαρξισμού. Το 1964 αρνήθηκε να παραλάβει το Βραβείο Νόμπελ υποστηρίζοντας πως ένας συγγραφέας δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψει στον ευατό του να μετατραπεί σε θεσμό.
“Ο άνθρωπος είναι απόλυτα ελεύθερος, και γι’αυτό είναι απόλυτα υπεύθυνος”.