ΠΕΖΟΣ ΛΟΓΟΣ 
Anna Xatzimixali Η μουσική είναι το ρούχο που φοράς όταν θέλεις να μείνεις γυμνός.
Η μουσική είναι το ρούχο που φοράς όταν θέλεις να μείνεις γυμνός.
Είναι το χέρι που δεν σ’ακουμπάει, αλλά σ’αγγίζει με τις άκρες των δαχτύλων του, ζωγραφίζοντας επάνω στο κορμί σου τους κόσμους που κρύβεις στο βλέμμα σου.
Η μουσική είναι τα κύματα μιας στεγνής θάλασσας, η μυστική ερωτοτροπία ανάμεσα στη σιωπή και τους ήχους.
Είναι τα άτσαλα βήματα του χορού της ύπαρξης και της ανυπαρξίας. – Το διάστημα ανάμεσα σ’αυτά τα δύο… το απόλυτο κενό… η πιο συμπαγής ύλη.
Η μουσική είναι ο επίδεσμος που θα καλύψει την πληγή. Είναι όμως και το μαχαίρι που θα την σκαλίσει ανελέητα.
Δεν έχει σκοπό. Δεν έχει πορεία. Δεν έχει αξία όμως δίνει αξία σε οτιδήποτε ανέραστο, οτιδήποτε μουντό, βαρετό και συνηθισμένο.
Λατρεύω τη μουσική με κάθε κύτταρο του σώματός μου. Μα πιο πολύ ακόμα λατρεύω τους Ανθρώπους που είναι σαν Μουσική.
Κείμενο του Κριστιάν Νίρκα
Χωρίς μουσική, η ζωή θα ήταν ένα λάθος -Φρήντριχ Νίτσε
Πηγή: iTravelPoetry.com